Entradas

Mostrando entradas de febrero, 2016

Ceo nubrado

                                                          VIERNES 12 DE FEBRERO DE 2016 Escuridade,fría e húmida, tenta facerme escoitar ó silencio que berra sen cesar palabras, palabras que me fan entender que non me quere aí Non os oes? Os meus saloucos procuran chamar a atención nunha noite sen estrelas, soa coa miña perdida alma. As miñas bágoas detéñense, os meus ollos fican tristeiros ás pantasmas do pasado. Un pasado cunha protagonista, unha nena que non paraba de rir, unha mociña cun sorriso sempre nos beizos, unha nena sen tanta escuridade no seu interior. Os meus brazos apertan os meus xeonllos arrepíos percorren o meu corpo e, botando unha ollada cara atrás, sinto como a tristeza deixa paso á rabia e mergúllome na máis profunda das soidades. Nin Oasis sería o mesmo sen os irmáns Gallagher, nin xamais sería o ...

Domingos de melancolía

"Sé que tengo que olvidar este frío mes de enero" Pues eso,estamos a Febrero y el frío no me abandona. Esa sensación rara a la que ni siquiera le pones nombre. Para qué. Sólo sabes que es una sensación de tristeza,que,como el frío,se te cala en los huesos y no se te quita. Ese impulso por escuchar música deprimente,que no te anima,pero al menos ves que cuando alguien escribió esa letra,había alguien sintiéndose como tú. Me siento cansada,no sé de qué,pero simplemente lo estoy. En blanco,bloqueada,me encuentro anclada en un presente que no soy capaz de hacer avanzar. Estancada,aburrida,supongo que cuando una realidad es tan monótona es así como te sientes. Una realidad en la que estoy yo. Solo yo. "Me basta con un adiós" Quisiera poder decir adiós,quisiera despedirme de una vez de esta jodida etapa de mi vida,quisiera poder hacer tantas cosas... Me gustaría coger e irme a un lugar muy lejos de aquí. Lejos de mi presente,mi pasado y no tener un futuro igual...