Ceo nubrado

                                                         VIERNES 12 DE FEBRERO DE 2016
Escuridade,fría e húmida,
tenta facerme escoitar ó silencio
que berra sen cesar palabras,
palabras que me fan entender
que non me quere aí
Non os oes?
Os meus saloucos
procuran chamar a atención
nunha noite sen estrelas,
soa coa miña perdida alma.
As miñas bágoas detéñense,
os meus ollos fican tristeiros
ás pantasmas do pasado.
Un pasado cunha protagonista,
unha nena que non paraba de rir,
unha mociña cun sorriso sempre nos beizos,
unha nena sen tanta escuridade no seu interior.
Os meus brazos apertan os meus xeonllos
arrepíos percorren o meu corpo e,
botando unha ollada cara atrás,
sinto como a tristeza deixa paso á rabia
e mergúllome na máis profunda das soidades.

Nin Oasis sería o mesmo sen os irmáns Gallagher,
nin xamais sería o mesmo unha noite sen estrelas.
Non teriamos presente sen pasado,
como non é o mesmo estar sen aquel con quen soliamos velas.

Anxe Moledo
-Nunca verei o que puido ser,nunca libre,nunca eu.-The Unforgiven,Metallica.

                                                         MARTES 16 DE FEBRERO DE 2016

Gallego. Bonito idioma,mi idioma. Está bien escribir en una lengua materna;te envuelve de tal manera que parece que vas a volver a ser niño.
Pero,en gallego o castellano,es la misma historia.
Las mismas palabras que no sirven de nada acumuladas en el mismo lugar.

Anxe Moledo
-As palabras dun poeta,a voz dun coro

Comentarios

Entradas populares de este blog

Era

Por preferir

Historieta